Ünlü piyanist Fazıl Say, önceki gün CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in 15 şarkılık trend listesini eleştirerek hayal kırıklığını şu cümlelerle dile getirmişti: ”Bir anlık ‘bilinçsel düşüş’ yaşadım. Biraz arabesk, pop, popüler kültür, e haklı adam, oy potansiyeli malum.”
Fazıl Say, Özgür Özel ile uzun uzun yazıştıklarını ve konunun tatlıya bağlandığını belirtti. Basının eksik ve hatalı bir müzik listesi yayınladığını, Özel’in de bu durumdan rahatsızlık duyduğunu belirten Fazıl Say, ayrıca, Özgür Özel’in ilk fırsatta konserine geleceğini ve yüz yüze görüşeceklerini dile getirdi.
Fazıl Say, sosyal medya hesabında yaptığı bir açıklamada şöyle:
‘Tüm Ömrümüz Sanatımızı Savunmakla Geçti, Yorucu Olan Bu!’
”CHP Genel başkanı Özgür Özel ile dün uzun uzun yazıştık. Konu tatlıya bağlandı. Basın eksik ve hatalı aktarmış müzik listesini, bundan kendisi de rahatsızmış, kültür sanata ve sanatçılara verdiği değerden bahsetti, sıkça konserlere gittiğini , ilk fırsatta benim konserime de geleceğini anlattı. Ben de, kendisini seçimde ilk tebrik edenim, sonuçta konu malum, “kızgın” bir yazı yazmıştım bu müzik konusuna. Buluşup yüzyüze konuşacağız. sıkıntı yok. Anlatacaklarım elbetteki var. Dostlar, şunu anlamanız lazım; Batıda önyargılar ile karşılaşıyoruz, yetmiyor, kendi ülkemizde de çok fazla yanlış önyargıyla karşılaşıyoruz. Tüm ömrümüz sanatımızı savunmak, bu fırtınalı popüler kültür karşı rüzgarına. Çok yorucu bu. Kültür için, biz sanatçılar için çok zor bir yüzyıl, tutunması zor, çok yıpratıcı. 30 yıl önce “Türkiye’de piyano var mı?” Diye soran bir batı önyargısında başladı zorlu yürüyüşüm. Düşünün .. Değiştirmediğim Pasaportum, çalışma vizelerim hayatım boyumca “alt sınıfa” sürükledi beni. Onların pasaportunu alsaydım ne kolay ilerlerdi, ısrarla özümde kalmış biriyim. Dünyada da. Türkiye’de de. Filistin’de sivillerin öldürülmesine karşıyım deyince anında konserlerim iptal oldu. Şu dünyada hiç bir sanatçı gık diyemedi bu konuda aylardır. Bu kadar zor. Ürkütücü… Türkiye’de müziği, geniş kitlelere yaymak için çok fazla şey yaptım, üreterek, çok çalışarak, binlerce konser, sayısız albüm, şarkılar, genç nesile destek, piyano eserleri, oratoryolar , senfoniler, bu ülkenin kültür mirasını yaşatmak için, Anadolu’da ve tüm dünyada; yine de bir yere kadar. Bu “öteki” olmak, filanca kesim , o kesim bu kesim… Olmuyor.. Geçit yok.. Çok da sıkıldık ve yorulduk bundan. Kendi aramızda da maalesef koltuk sevdalısı 3-5 vizyonsuz-yeteneksiz, gelir, kıskanır, suyunu keser. Bu böyledir. Bu çetrefil yoldan ilerlerken, çok sık üzüntüler yaşadığımı bilmenizi isterim. Burada, Kimsenin umurunda olmayan şeyler yazıyorum. Anlaşılmadığımı da alttaki yorumlarda okuyacaksınız. Sonuç: Ne dünya sanatçısı olmak kolay. Ne de Türkiye’de sanatçı olmak kolay. Çok emek gerekir. Çok ”umut” gerekir. Son olarak Yunus’un sözü; ”Bilmeyen ne bilsin bizi, Bilenlere selam olsun.”
‘Okuyan bir toplum olamadık. Felsefe zaten yok!’
Ünlü Piyanist Fazıl Say 11 Temmuz 2024 günkü sosyal medya paylaşımı X ‘de şu paylaşımda bulunmuştu:
”Müzik, Edebiyat, Ve felsefe. Bu üçünün geri kaldığı toplumda, çok fazla bir şey de beklememek lazım. Müthiş edebiyatçılarımız oldu, şahane eserler, sahip çıkan olmadı. Okuyan bir toplum olamadık. Felsefe zaten yok, çok büyük eksik. İnsanlar, hayatlar sürüklenmeye mahkum böyle olunca. Müzik konusu ise pek de zannedildiği gibi değil, bu keyfi bir durum değil müzik konusu, sadece yerli pop ve arabesk filan, saçma bir yerdeyiz, halbuki bu gezegenin “en evrensel iletişimi” olan müzikte, dünya müzikleri, kültür müzikleri neredeyse hiç bilinmiyor, kimse dinlemiyor, çok eskilerde kaldı , hatta onu dinleyenler de ‘yabancı’ kategorisine giriyor, yıllardır algı yaratılıyor ‘yabancı müzik’ diye , ‘batı’ diye yanlış önyargılar, bizim çağdaş dünya müzikleri ile kendi müziğimizi sentez etmemiz (ki Atatürk’ün başını çektiği fikirdir) konusu artık önemsenmiyor bile, kaale alınmıyor, çünkü konudan haberi olan kalmadı, ayrıca savunması da zor, çünkü eğitim sisteminde on yıllardır çok yaralı bu müzik dersi konusu. Yok, ya da var ama yok! Nereden bilsin? Yüzde 99 yerli popüler müzikler, çoğu müzik bile değil “ses kirliliği”. Bu durumu düzeltecek bir siyaset , bir akıl? henüz görmedim. Acı bu. Hatta şu yazdığımızın anlaşılması bile zor galiba. Belki bir dert edinen çıkar.. Neyse.. Bildiğimizi deriz…”